Auteur: avanzcoaching

Ineens krijg ik de impuls om te schrijven. Ik weet niet waar het precies heen gaat… dat is het mooie van het leven, toch? en het mooie van coaching, het niet-weten.

Ik ben zo dankbaar dat bewustzijnsontwikkeling en persoonlijke groei steeds belangrijker zijn geworden de afgelopen jaren. Toen ik startte met mijn reis (al vraag ik me af wanneer het startpunt echt was, wellicht drie levens geleden al) was het nog relatief onbekend en voelde ik me een voorloper, pionier – dat past me, dat is mijn missie, doorbreken van gebruikelijke patronen, bewustwording in de wereld brengen om het een stukje mooier te maken. Liefdevoller. De brug tussen het magische en het wereldse. Menselijkheid aanbrengen in het systeem. Hoe je het ook noemt, ik ervaarde me als iemand die bewust voorbij het gangbare kon gaan om iets nieuws te creëren, meestal niet exact wetende wat, maar in ieder geval met de intentie dat ieder mens tot zijn recht kon komen in zijn of haar uniekheid. Meebewegen met de stroom leven. Ja zeggen.

Momenteel zie ik dat er zoveel op bewustwordingsgebied mainstream is geworden, dat is fijn. Stappenplannen om te groeien, in je eigen kracht gaan staan, spirituele eenheidservaringen, meditatie, yoga en ander energetisch werk is toegankelijker dan ooit in onze westerse wereld. Wat een prachtige evolutie, meer geankerd en trauma’s geheeld. En dit is nog maar het begin.

Ik ervaar dat mijn missie andere vorm krijgt. Ik heb mezelf veel geleerd, af- en aangeleerd, geheeld, veel aan mezelf gewerkt; dat proces gaat door. De erkenning dat alles er is heeft me gesterkt. De ontdekking gaat door, er is geen eindpunt, niets te bereiken.

Ik heb mogen ervaren dat de enige manier om volledige uiting te geven aan het leven is om je hart open te hebben. Zonder pantser de wereld in. Is dat niet een vredig idee? Met die witte vlag, open hart, zijn. Ik heb mezelf vaak afgeschermd, was beter af in mijn cocon of met interne oordelen over anderen om ze niet toe te laten maakte mijn pad iets gemakkelijker, veiliger – of in ieder geval de illusie dat het veiliger was, maar niet zozeer liefdevoller en geen verrijking. Ik wees daarmee ook delen van mezelf en anderen af en was weinig ruimte voor co-creatie met het geheel.

De laatste tijd voelde ik me soms aas voor de gieren. Dat is natuurlijk ook niet de bedoeling van je open stellen. Hierin gegrond zijn vanuit mijn innerlijke zijn open en vertrouwen. Dit betekent niet een spiritueel pad bewandelen die door een ander is belopen, maar mijn pad. Punt. Dat maakt allerlei tips van mensen die te zeggen te zijn ontwaakt voor mij moeilijk mee te dealen want is pad van de ander hoe waanzinnig dat voor hen ook is geweest of heeft gewerkt.

Ik heb geen groot publiek om mijn werk te doen, geen vele volgers of tonnen met geld op mijn bank nodig. Mijn werk is waardevol in zijn essentie, en zo draag ik mijn steentje bij en dat is van werelds belang in welke vorm en omvang dan ook. Ik ben mijn werk, niet dat van iemand anders. Dat gun ik een ieder dat aan te nemen en te volgen wat echt van jezelf is. En is dat niet leven vanuit je essentie? Leven vanuit je hart? Leven vanuit jouw wereld? Leven vanuit dat wat je gegeven is?

Daarom leef ik graag zo los als mogelijk van het systeem, dat ik zelf nog kan voelen en denken. Daarom volg ik zelfhulpboeken niet klakkeloos op, dat ik zelf mag kiezen wat juist is. Daarom coach ik vanuit mijn hart, dat een ander dat ook de ruimte krijgt om wat dan ook te zijn. Daarom leef ik het liefste vanuit puurheid, waarin ik de impulsen van mijn ziel volg (zoals dit uiten te schrijven ook ;-)) en dat ben wat exact nodig is op dat moment. Hoe leef jij je eigen leven? Wat is jouw unieke authentieke uitdrukking? Wat is jouw boodschap voor de wereld? Wie ben jij in volledige vrijheid?

Wakker worden en opstaan… je niet nog een keer omdraaien, maar je bed uit komen; hoe werkt dat voor jou? Waarvoor spring jij je bed uit? Wat raakt jou zo diep dat je met al je kracht daarvoor zal gaan? Welke visie leef jij?

Ik heb dagen gekend waarin ik geen zin had op te staan. Waarin ik het liefst onder mijn deken kroop en wilde verdwijnen. Als ik terug kijk was ik down en depressief, omdat ik geen visie had, geen richting en me liet bepalen door de omstandigheden en geen gevoel van regie over mijn leven had.

Sinds ik me bewuster werd van de kracht van creatie, van zelfregie en van keuze is er veel veranderd. ‘Wanneer we niet langer de omstandigheden kunnen veranderen, worden we uitgedaagd onszelf te veranderen.’ Victor Frankl, overlevende van concentratiekampen in de tweede wereldoorlog ondervond hoe zin aan het leven te geven ongeacht de omstandigheden. Hij beschrijft in zijn boek ‘zin van het bestaan’ over keuzevrijheid – alles kan je worden afgenomen, behalve een ding: de vrijheid om je reactie te kiezen ongeacht de omstandigheden waarin je je bevindt.

Welke keuzes maak jij ongeacht je omstandigheden? Wat als alles mogelijk is, wat kies je? Wat raakt je? Wat vervuld je hart? Wat exites je dusdanig dat je er alles aan wilt doen om dat waar te maken?

Het maakt verschil om een visie te hebben, het is de fundatie van waaruit je je leven vorm geeft, de acties die je onderneemt en keuzes die je maakt. Het is het licht wat je leidt, hetgeen wat richting geeft. Het is dus niet je doel, maar hetgeen je ziet als de mogelijkheid van waaruit  doelen kunnen voortkomen. Helderheid over die visie is van belang, wat is het precies wat jou beweegt? Het meest geweldige mag hier tot leven komen. Het meest onmogelijke mag hier gedroomd worden. Het meest heldere gefantaseerde wat in je opkomt, waar je vervuld, levendig en dankbaarheid door voelt DAT is het… visie, wat zie je voor je? En daar aan voorbij – DAT. Zonder voorwaarden, vanuit je essentie – DAT.

Zorg dus dat je visie helder is, en breng eenvoud aan. Niet doordat je het uit je hoofd leert, of analyseert en bedenkt, maar vanuit je hart voelt. Veel mensen maken visionboards, plakken plaatjes die de visie weergeven… de grond ervan is de waarheid voor jou – dat manifesteert zich doordat jij het bent, doordat jij het leeft, het is je unieke jij, de invulling ervan volgt dus daaruit, zonder moeite… hoe en welke stappen er voor nodig zijn volgen wanneer je weet je wat je richting is, je visie, want dat is er altijd, daar kan je altijd heen en keuzes vanuit maken. In lijn met je visie, kan je spreken en handelen. Dat brengt realiteit aan je menselijke bestaan. Het doet je voluit leven omdat je unieke zijn mag zijn.

Een paar woorden kunnen je visie al weergeven. Of zelfs 1 woord. Welke woorden zijn dat voor jou? En als je er 1 moest kiezen, welk woord is meest van belang voor jezelf, voor jou visie?

Je kan verschillende visies hebben. Een visie voor je bedrijf, een visie voor je relatie… Ik heb een visie voor de wereld en die kies ik te leven. De moed om hier uiting aan te geven support me. Vrijheid, ongehecht zijn in liefdevolle verbondenheid is wat me momenteel drijft. Ik wens ieder mens de vrijheid om te zijn, om volledig te leven, niet afhankelijk van iets of iemand maar in connectie met alles en iedereen.

De natuur is zo’n mooi voorbeeld hiervan. Een vogel fluit, gewoon omdat het fluit, uit volle borst. Een blad groeit, en ontwikkelt zich in volledigheid. Een bloem komt tot bloei. Het denkt niet, ow ik wil geen zonnebloem zijn, ik ben liever een dahlia. Het is wat het is, ware aard, ware natuur en doet wat het doet, in natuurlijke flow. Alles is verbonden, en mag zijn. Als mens zijn we ook verbonden, meer dan we weten, maar we uiten ons niet altijd op onze natuurlijke manier. Kijk maar om je heen: angst, depressies, propaganda, ziektes, compromissen en ga zo maar door.

Ik voel me gegrond in mijn zijn doordat ik uiting geef aan mijn bron van bestaan. Mijn visie verwoord dat. Ik zie dolgraag meer mensen stappen in hun eigen natuurlijke kracht, en tot volledige bloei komen. Als coach en trainer draag ik mijn steentje hieraan bij, dat is een voorbeeld van wat ik doe in lijn met mijn visie.

Wat doe jij wat bijdraagt aan je hoogste potentie? Wat is je meest natuurlijke jij? Hoe bouw je mee aan een wereld die in lijn is met wat jij voor ogen hebt?

Gevoel van lichtheid, vreugde en waarheid vervullen me. Ik ben dankbaar. Soms zijn er dagen dat ik geen zin heb, dat mag ook, ik verzet me er niet langer tegen… hoef het niet meer te fixen of gaat veel energie verloren in slachtoffergedrag. Wat als alles bijdraagt aan mijn visie? Wat als het een reminder is van de mogelijkheid tot onvoorwaardelijke creatie? Welke reactie kies ik? Het levendig houden van mijn visie sterkt me, doet me in actie komen en wijst me de weg. Natuurlijk moeiteloos zijn; vrijheid & volledigheid in liefdevolle verbondenheid; DAT is waarvoor ik mijn bed uit kom.

‘Ik red me wel hoor…’ dat wat lange tijd me krachtig maakte, me doorzettingsvermogen gaf, ik er alles aan deed om me te redden, ja, ik overleefde het wel… zeker. Zo ben ik mijn schooljaren doorgekomen, op mezelf gaan wonen, zorgde dat ik m’n eigen geld verdiende, ging uitdagende baantjes aan, reisde de wereld over en woonde in de tropen. Ik hoor het me nog tegen m’n vader zeggen, om hem gerust te stellen en wetende dat het ook zo zal gaan.

‘Ik red me wel’ heeft me lang gediend, maar doet dat nu niet meer. Het geeft me niet de vrijheid om voorbij aan de overleving te gaan. ‘Ik red me wel’ houd me vast aan omstandigheden die ervoor zorgen dat ik dat waar moet maken. De wet van aantrekkingskracht werkt nou eenmaal zo. Hoe kan ik de wet voor me laten werken in plaats van tegen?

Liever ga ik dan voorbij aan deze ingeprente woorden, dit overlevingsmechanisme.  Ik kies voor overvloed, moeiteloze en magische ervaringen waar ik me niet in hoef te redden, maar waar ik in volle teugen van mag genieten.

Vorig jaar tijdens ‘Date With Destiny’ een fantastisch seminar van Tony Robbins zag ik dat de vraag: ‘Hoe kan ik dit overleven?’ me lange tijd in de ban heeft gehouden en ik me dat in elke interactie en ervaring afvroeg (onbewust tot die tijd). Deze vraag heb ik vervangen door: ‘Hoe kan ik nog meer genieten van elk gegeven moment, het waarderen en liefhebben?’ Deze vraag heb ik een jaar lang bij me gedragen en ervaar nu een grote doorbraak door het inzicht dat overvloed en genieten alleen voortkomen uit een vrije mindset. Ik kies voor vrijheid. Ik kies voor genieten. Ik kies voor plezier. Wat kan dit me opleveren? Welke geweldige toekomst ga ik tegemoet met dit nieuw verworven inzicht? En wat kan ik nog meer loslaten zodat ik mijn eigen werkelijkheid in vrijheid creëer?

Waar hou jij je vast aan overlevingspatronen? Welke woorden heb jij ingeprent om te overleven? Waar kan je hieraan voorbij gaan? Welke keuzes kan  jij maken die je verleden bevrijdt? Ik wens je een leven in vrijheid. Happy creatie-vol 2020!

Conformeer je je aan je omgeving? Water bij de wijn doen. Je aanpassen aan anderen. Flexibiliteit. Dat is een kwaliteit. Ik kan met veel mensen overweg. Vind aansluiting en zal er alles aan doen om dat tot stand te brengen. Ik ben een fantastisch goede pleaser.

En steeds meer zie ik dat dat me niet dient. Dat ik vaak daardoor stukjes van mezelf opgeef. Dat ik erkenning van anderen zoek door aardig gevonden te worden, of leuk of gezellig of intelligent of grappig of makkelijk of mooi of… ga zo maar door. Dat geeft mijzelf weinig bestaansrecht, omdat ik afhankelijk ben van de ander.

Ik heb geleerd – of aangeleerd – dat het niet mogelijk is om zonder compromis samen met iemand te zijn. Maar nu wordt ik daar steeds vaker pisnijdig van. Hoezo niet?! Want eigenlijk voelt het alsof ik niet helemaal mezelf zou mogen zijn. Zelfs mezelf op social media bekend maken, mezelf verkopen als coach, voelt soms alsof ik me aan moet passen aan de menigte om bekendheid en meer klanten aan te trekken.

Ook voel ik me vaak niet op mijn gemak als er wordt gezegd hoe ik iets zou kunnen doen of laten, dat ik dan getriggerd wordt door mijn patroon om dat dan gewoon te doen zonder me af te vragen is dit wat ik echt wil, is dit goed voor me? Dan doe ik het dus meestal wel – maar niet authentiek en met enige terughoudendheid – of trek me terug en wordt stil. Het is tijd om op te staan. Mijn kijk op wat moet om bestaansrecht te hebben anders te benaderen. Ik geef mezelf toestemming om te mogen zijn. Ik mag mezelf verkopen, wordt als waardevol gezien, anderen gunnen mij succes en supporten mij om die gift die ik ben en heb te bieden volledig tot uiting te laten komen! Zonder compromis, want dat is als een stukje van mezelf opgeven. In volledige overgave, deel ik mezelf!

Wat heb jij met de wereld te delen? Staat er nog iets in de weg om dat te laten zien? Welk ander perspectief ondersteunt je om jezelf te mogen zijn waar en wanneer dan ook?

Samenvatting van podcast met Karin van der Meer en Annemieke van Zwol van Avanz Coaching:

Thema’s die ik erg interessant vind en die spelen in mijn leven op dit moment zijn ‘doen’ en ‘zijn’ op 1 lijn, het mannelijke en vrouwelijke aspect integreren en wat nu meer in mijn bewustzijn komt is dat ik me realiseer dat transformatie , door het leven gaan, niet is meer te begrijpen maar steeds meer te mogen ontvangen. Dat maakt me rijker en sterker, meer levendiger mens. Dit inzicht had ik kort geleden en heeft me enorm gesterkt.

In het verleden was ik veel bezig met ‘ik moet het begrijpen’ maar ik heb mezelf daardoor in mijn hoofd vast gedacht, want eigenlijk is alles er al. Hoe meer ik kan ontvangen hoe meer ruimte er ontstaat voor alles en iedereen om me heen. Het geeft me letterlijk en figuurlijk meer ruimte. Dat is echt een kadootje.

Dit inzicht heeft me ook meer doen aarden. Meer hier op aarde zijn. Ik ben hier. Voorheen was ik nog wel eens in lalaland, outer space of in welke andere dimensie dan ook. Ik had weerstand tegen het hier zijn. Ik vond het naar op aarde, niet echt, niet authentiek… is het het leven wel waard om op aarde te leven? Ik ben daar nu verdraagzamer in waardoor alles er mag zijn, negatief of positief. En misschien is daar nog wel meer ruimte achter 🙂 en misschien ook niet.

Wat de boodschap hiervan is: door in het leven te staan, jezelf de ruimte te geven hier te zijn, het aardse te omarmen en je levenspad te bewandelen is het leven levendiger – hoe ziet dat er voor jou uit? Herken je dit? Hoe mooi is het als ieder zijn unieke hij of zij kan zijn als je alles toe kan laten?!?

Meer ontvangen waardoor je een rijker, levendiger leven krijgt. Als coach richt ik me daarop, ik deed het altijd al, maar heb er nu de woorden ervoor gevonden. Wat ik een coachsessie doe is onder andere iemand woorden te laten geven aan dat wat opgepikt wordt energetisch, of serieus in te tappen: wat zegt mijn emotionele lichaam eigenlijk? Of in te checken met je fysieke lichaam: wat is de boodschap daar? Wat zegt mijn Hogere Zelf? Ruimte geven aan die stukken door woorden waardoor er levensenergie vrij komt.

Zelf ben ik steeds ontvankelijker, er ontstaat steeds meer ruimte voor steeds meer mensen. Dat maakt mij steeds puurder en schoner. Ik ben er van overtuigd dat ik dat mee geef aan anderen al is het niet met woorden dan is het energetisch; aan de mogelijkheid om een opgeruimd en schoon leven te leiden waar minder, steeds minder obstakels zijn, minder oordelen, minder mindfucks…. het is gewoon een mogelijkheid! Zuiver met jezelf kunnen zijn, daar sta ik als coach voor!